آب‌درمانی به چه کسانی توصيه می شود؟
شايد يکي از در‌دسترس‌ترين و راحت‌ترين روش‌ها براي رفع خستگي عضلات در انتهاي يک روز پرکار و خسته‌کننده يا بعد از ورزش سخت، دوش گرفتن و رفتن به استخر باشد. پيشينيان از ديرباز به نقش مهم آب در تمدد اعصاب و درمان خيلي از بيماري‌ها پي برده بودند و امروزه نيز مزايای آب‌درمانی بر کسي پوشيده نيست و پزشکان براي تسکين و بهبود سريع‌تر خيلي از بيماري‌ها آب‌درماني را توصيه مي‌کنند اما آب‌درماني نيز مانند هر ورزش ديگري بايد با توجه به شرايط بيمار تجويز شود چون بعضي از بيماران از اين ورزش سود مي‌برند و براي بعضي اصلا لزومي ندارد و ممکن است حتي زيانبار نيز باشد.

آب‌درماني مانند روش‌هاي بازتواني مراحل خاصي دارد و همه توجهاتي که در ورزش‌هاي ديگر به بيمار مي‌شود، در اين ورزش نيز بايد در نظر گرفته شود. آب‌درماني فقط راه رفتن يا تحرک در آب نيست و بعضي از وسايل نيز در آن به کار مي‌روند؛ مثلا پدال‌ها، تردميل زير آب، وزنه‌هايي از جنس اسفنج، دوچرخه زير آب و... از وسايلي هستند که براي هر بيمار با توجه به مشکلش تجويز مي‌شوند.

آب‌درماني لزوما براي تمام بيماران مفيد نيست؛ يعني برخي بيماران از آب‌درماني سود مي‌برند و برخي ديگر ممکن است آب‌درماني برايشان ضرر داشته باشد.

• مبتلايان به ديسک کمر: فردي که ديسک کمر دارد، در مرحله اول بايد در آب راه برود. اين افراد بهتر است براي توازن بدن از پدال‌هاي دستي استفاده کنند. اگر افراد مبتلا به ديسک کمر موقع راه رفتن در آب به جلو خم شوند، آب‌درماني نه‌تنها ديگر فايده‌اي نخواهد داشت بلکه مي‌تواند مضر هم باشد. تکنيک‌ها بايد درست آموزش داده شوند و بيمار نيز آنها را رعايت کند.

• مبتلايان به ام‌اس: آب‌درماني در افراد مبتلا به ام‌اس بايد کاملا با احتياط باشد. کسي که به ام‌اس مبتلاست، نبايد دماي مرکزي بدنش هنگام آب‌درماني بيش از يک درجه سانتي‌گراد بالا رود. بهترين دماي آب براي افراد مبتلا به ام اس 27-26 درجه سانتي‌گراد است.

• مبتلايان به آرتروز زانو: عضلات فردي که از درد زانو ناشي از آرتروز يا ضربه‌هاي وارده به رباط‌ها رنج مي‌برد با راه رفتن در آب قوي‌تر مي‌شود. عضلات نقش حمايتي از مفاصل دارند. اين بيماران نبايد فقط به راه رفتن در آب اکتفا کنند. امروز مي‌‌توان از وسايلي مانند وزنه‌هايي در آب يا دوچرخه‌ها استفاده کرد که قواي عضلاني زانو و پا را سريع‌تر بازمي‌گرداند.

• افراد مبتلا به گرفتگي عضلاني: وقتي فردي مشكل گرفتگي عضلاني دارد، بايد در دماي بالاتر (مثلا دماي آب 30 تا 32 درجه) فعاليت کند چون گرماي آب باعث افزايش جريان خون و کاهش درد و برطرف شدن گرفتگي عضلاني خواهد شد.

• مبتلايان به نارسايي قلبي: زمان مناسب آب‌درماني براي بيماران مبتلا به نارسايي‌هاي قلبي از 5 دقيقه تا نيم‌ساعت متغير است. ورزش‌هاي مربوط به آب‌درماني براي اين بيماران حتما بايد با تجويز پزشک باشد.

• افراد داراي وزن بالا: فردي که چاق است، بايد زمان بيشتري در آب بماند و بهتر است براي کاهش وزن حداقل 90 دقيقه در آب فعاليت داشته باشد. اگر دماي آب پايين باشد، فرد نتيجه بهتري مي‌گيرد زيرا دماي پايين آب به مصرف بيشتر کالري کمک مي‌کند. البته نبايد دماي مرکزي بدن بيش از حد پايين بيايد.

چه کساني نبايد آب‌درماني کنند؟
آب‌درماني براي اين افراد ممنوع است: افرادي که بيماري‌هايي مانند زخم‌، سوختگي ترميم‌نشده و عفونت‌هاي قارچي پوستي دارند، به بيماري گوارشي مانند اسهال مبتلا هستند، بيماري قلبي دارند، با ورود به آب دچار تنگي‌نفس مي‌شوند، ترس از آب دارند، به مواد ضدعفوني‌کننده آب مانند کلر حساسيت دارند، با رطوبت بالا مشکل پيدا مي‌کنند، ضعف سيستم ايمني شديد دارند، به بيماري صرع مبتلا هستند.
منبع : salamatiran.com